Tuesday, March 31, 2009
Suspended
Mukhang suspended muna ako sa paglalaro ng Yaw Yan. I was hit my a fellow martial artist in the face, thus creating a septal deviation. Will update you once its okay.
Monday, March 9, 2009
First Fighting Event ( na napanood ko lang..hehehe)
Since may upcoming event na sasalihan yung team, na-interesa akong panoorin yun kasi ayun ang kauna-unahang fighting event ang mapupuntahan ko sa buong buhay ko.

The event was the Extreme Knockout. This was supposed to be held at the Amoranto Sports Complex ( as written sa ticket ) pero last minute change venue. It was held at the Gymnasium along Malakas St., V. Luna Extension, QC. We went there around 4:00 PM in the afternoon, after the 1:00-3:00 PM session...we closed the gym and went to the place.
So with a few people from the gym, we waited for the event to start. As usual, Filipino time. Indicated sa ticket na 4:00PM pero nagsimula yung first match ng 6:00PM. Anyhow, we only waited for the fights of our comrades Jojo, Sir Carl, Sir Robin and Sherwin. There were a couple of fights before our comrades took the ring. Jojo fought first. Then Sir Robin, Sir Carl and Sherwin sequentially.
It was very interesting event since first time ko nga, medyo nanibago ako sa type of fighting. Hindi naman madugo as I expected, but its very physical talaga. I'll never forget yung Jumping Roundhouse Kick na ginawa ni Sir Robin na nakapagpatumba ng opponent nya. Kahit tapos na yung laban, dumudugo pa rin yung ilong. Ang balita ko, wasak daw yung nose bridge. Isa pa is yung Arm Bar ni Sir Carl. Ewan ko kung nabalian yung opponent nya.
But over all it was a good fight to watch. Hopefully, ako din sana makalaban...
The event was the Extreme Knockout. This was supposed to be held at the Amoranto Sports Complex ( as written sa ticket ) pero last minute change venue. It was held at the Gymnasium along Malakas St., V. Luna Extension, QC. We went there around 4:00 PM in the afternoon, after the 1:00-3:00 PM session...we closed the gym and went to the place.
So with a few people from the gym, we waited for the event to start. As usual, Filipino time. Indicated sa ticket na 4:00PM pero nagsimula yung first match ng 6:00PM. Anyhow, we only waited for the fights of our comrades Jojo, Sir Carl, Sir Robin and Sherwin. There were a couple of fights before our comrades took the ring. Jojo fought first. Then Sir Robin, Sir Carl and Sherwin sequentially.
It was very interesting event since first time ko nga, medyo nanibago ako sa type of fighting. Hindi naman madugo as I expected, but its very physical talaga. I'll never forget yung Jumping Roundhouse Kick na ginawa ni Sir Robin na nakapagpatumba ng opponent nya. Kahit tapos na yung laban, dumudugo pa rin yung ilong. Ang balita ko, wasak daw yung nose bridge. Isa pa is yung Arm Bar ni Sir Carl. Ewan ko kung nabalian yung opponent nya.
But over all it was a good fight to watch. Hopefully, ako din sana makalaban...
Sunday, February 15, 2009
Ayos! February 14, 2009
Haha, sa wakas tumama na yung Roundhouse kick ko! At least I have to write something!
Saturday, February 7, 2009
February 7, 2009 - A Wound to Remember
Losing is one bitter reality that any person will have to undergo during a lifetime. It is always there. But the bigger question is how will you handle that loss. And learn from it.
Greco Wrestling. Stand-up grappling. Try to get the back of your opponent. Shoulder Clutches. Thigh Roundhouse Kick. Yan ang mga natutunan ko nung araw na yun.
Ginanap din dun ang kauna-unahang sparring match na ginawa ko sa buong buhay ko. Ni request ko yung isang senior student for a shadow boxing bout, pero ayun, malakas ang loob ko nun kaya sumubok akong makipagsparring ng MMA. Dun ko din natikman ang unang sipa sa ulo ko. Kahit nakaheadgear ako, putcha, nayanig ako. Para akong bata mong ginulat at natulala. Perom laban lang. Napunta sa ground grappling yung laban, ayun, tatlong beses akong nag tap out. Putcha. Uwi akong talunan ang masakit ang katawan. Pero ang isip ko nalang, kasama talaga yang pagkatalo sa una. E isang buwan palang naman ako. 10 sessions to be exact. Tinry ko lang para alam ko lang ang expectations ko sa isang sparring match.
Wednesday, February 4, 2009
February 4, 2008 - Documentary Event at the Dojo
Got off early from the office so I can attend the 7-9PM training at the dojo. Ayun, pagpasok ko, napansin ko na maraming tao, may mga camera at studio lights na nagkalat sa dojo. Mukhang may shooting. At di naman ako nagkamali, meron ngang shooting for a documentary. An independent group is researching about Filipino martial arts that has been in existence but has not yet been fully recognized. Anyhows, akala ko di tuloy ang practice, pero tuloy pa din pala. We had a grappling lesson about positionings. High mount, side control, north-south position change. Nakalimutan ko yung tawag sa isang move, pero parang nagr-rhyme sa hankerchief..
Ayun, kahit ganun lang yun, nakakapagod din pala. We had to practice it with a partner so ayun, kahit medyo nasaktan ko yung partner ko, sige lang! Sorry nalang ang katapat. Then we proceeded to exercises. 5 minute duration of squats and push ups. My record to break, 87 squats and 45 pushups. Tapos, jog and high speed run. Cardiovascular exercises ang ginawa namin ngayon.
Ayun, kahit ganun lang yun, nakakapagod din pala. We had to practice it with a partner so ayun, kahit medyo nasaktan ko yung partner ko, sige lang! Sorry nalang ang katapat. Then we proceeded to exercises. 5 minute duration of squats and push ups. My record to break, 87 squats and 45 pushups. Tapos, jog and high speed run. Cardiovascular exercises ang ginawa namin ngayon.
No Pain, No Gain
Just another day at the dojo.
Ayun, it was a Saturday afternoon and buhay ang dugo ko nun. Ayos nga eh, nag advance techniques kami in grappling sa mats. Nakakagulat lang isipin na ang pag grab ng isang leg e isa nang paraan para ma dis-arm ang kalaban mo. Ginawa namin ang single leg grab, single leg grab going to a double grab, etc. Medyo mahirap gawin, pero pag once you get the hang out of it, kaya na. Medyo nahirapan din ako sa una, kasi yung ilang moves medyo komplikadong tignan on the eye of a beginner. Pero as they say, paulit ulit mo lang gawin, makukuha mo na.
That was a in the afternoon session; 1-3PM. After that, nag striking lessons din ako from 4-6PM. Nag sparring kami at the ring doing combinations of jabs, straights and roundhouses. Nakakahingal pala. Yung 3 minute round, potcha, pagang paga ka pagkatapos. Pero kinaya naman. As usual after the training, we did some exercises to make our heart rate faster, so I think, endurance purposes yun. Mountain climbing, push ups and jumping jacks.
Ayun, it was a Saturday afternoon and buhay ang dugo ko nun. Ayos nga eh, nag advance techniques kami in grappling sa mats. Nakakagulat lang isipin na ang pag grab ng isang leg e isa nang paraan para ma dis-arm ang kalaban mo. Ginawa namin ang single leg grab, single leg grab going to a double grab, etc. Medyo mahirap gawin, pero pag once you get the hang out of it, kaya na. Medyo nahirapan din ako sa una, kasi yung ilang moves medyo komplikadong tignan on the eye of a beginner. Pero as they say, paulit ulit mo lang gawin, makukuha mo na.
That was a in the afternoon session; 1-3PM. After that, nag striking lessons din ako from 4-6PM. Nag sparring kami at the ring doing combinations of jabs, straights and roundhouses. Nakakahingal pala. Yung 3 minute round, potcha, pagang paga ka pagkatapos. Pero kinaya naman. As usual after the training, we did some exercises to make our heart rate faster, so I think, endurance purposes yun. Mountain climbing, push ups and jumping jacks.
Sunday, January 18, 2009
January 5, 2009 - Unang Bisita sa Dojo

Tumawag ako sa landline number nila at naka-usap si Sir Henry. Ang nakakatuwa sa usapan namin, e sobrang elaborated yung mga sagot niya sa mga tanong ko. 20 minutes yata kami nag-usap. Nag kwento Sir about the history of Hybrid Yaw-yan and how the fighters fare during competitions. Na-mention din nya yung ilang advantages ng martial arts versus sa ibang arts.
So after work that day, gabi na yun mga 8:00pm, I went to the dojo to see the sport. I was very intimidated since yung unang tumambad sa harap ko pag akyat ko sa gym e yung punching/kicking bag na gawa sa troso na binalutan ng abaka sa paligid. Kaya yung unang tanong ko kay Sir Henry after makipagkamay ako, "Sir, ayun po ba yung gagamitin ng mga estudyante ng HYY?" Buti naman sabi ni Sir hindi pa sa simula, pag lumaon na daw at nasanay na yung legs mo sa pagsipa. Ayun, we went to the reception area and went along with the talk; pinakita ni Sir yung ilang mga video clips nung mga laban ng estudyante ng dojo. Nagulat din ako sa narinig ko since I wasn't expecting that this art is very formidable. Kaya pala sinasabi nilang Deadliest Martial Art etong Yaw-yan. Sir Henry went on explaining din what we will practice once I joined...from kicking, punching, grappling - lahat since this is considered as a mixed martial art.
So after an hour and a half talk with Sir Henry, I paid the membership fee to start my lessons. And ayun, dun nagsimula yung aking Hybrid Yaw-Yan stint.
So after work that day, gabi na yun mga 8:00pm, I went to the dojo to see the sport. I was very intimidated since yung unang tumambad sa harap ko pag akyat ko sa gym e yung punching/kicking bag na gawa sa troso na binalutan ng abaka sa paligid. Kaya yung unang tanong ko kay Sir Henry after makipagkamay ako, "Sir, ayun po ba yung gagamitin ng mga estudyante ng HYY?" Buti naman sabi ni Sir hindi pa sa simula, pag lumaon na daw at nasanay na yung legs mo sa pagsipa. Ayun, we went to the reception area and went along with the talk; pinakita ni Sir yung ilang mga video clips nung mga laban ng estudyante ng dojo. Nagulat din ako sa narinig ko since I wasn't expecting that this art is very formidable. Kaya pala sinasabi nilang Deadliest Martial Art etong Yaw-yan. Sir Henry went on explaining din what we will practice once I joined...from kicking, punching, grappling - lahat since this is considered as a mixed martial art.
So after an hour and a half talk with Sir Henry, I paid the membership fee to start my lessons. And ayun, dun nagsimula yung aking Hybrid Yaw-Yan stint.
Credo to Memorize By Heart
Kredo ng Yaw Yan
Sa Panahong ito ng baril at patalim,
ako'y naglalakbay walang hawak ang kamay.
Kung sino man ang dumating
at ako'y gambalain
at kasamaan ay ibig paghariin,
Diyos ay Kalasag, aking gagamitin.
Pananampalataya ay siya kong taga akay,
ang Dangal ko'y kayamanan kong tunay,
ang Katotohanan ay siya kong kapalaran
at ang sandata ko'y walang iba kundi…Yaw-Yan.
Ano Nga Ba ang Hybrid Yaw-Yan?
Sa lahat nang mga hindi nakaka-alam kung ano ang Yaw-Yan, try to read this entry, baka sakaling mabigyan ko kayo nang konting ideya...
First of all, i-define muna natin ang Yaw-Yan.
Ang Yaw-Yan, pina-ikling tawag sa "SaYAW ng KamataYAN"(Dance of Death), ay isang Filipino na Martial Art na ipinalawig ni Napoleon Fernandez, na tubong Quezon Province. Siya ay isang All-Asian and Far-East Kickboxing Champion.
Ang Yaw-Yan ay isang uri ng kickboxing, ngunit may ilang galaw ito na naiiba sa ilang martial art sa ibang parte ng mundo. Pababa kadalasan ang galaw ng mga sipa nito(downward motion, hip-torquing). Maaari din makatama ang Yaw-Yan fighters mula sa malalayong distansya.
Na-define na natin ang Yaw-Yan, ano naman ang Hybrid Yaw-Yan?
*1998 marked the beginning of Hybrid Yaw Yan MMA, a martial art form based on traditional Yaw Yan. Building on the foundations and principles of Yaw Yan, Hybrid Yaw Yan integrates
different maneuvers and techniques which include grappling, wrestling, and unorthodox strikes and other submission tactics. Founded by Master Nap's pupil Sir Henry Yap Kobayashi,
the first Hybrid Yaw Yan fighters emerged and went on to win many tournaments and competitions (Allan Co, Christian Wong, Louie Yap). During their debut in the Mixed Martial Arts scene, the three fighters won by Tap Out and Knock Out. Hence, Hybrid Yaw Yan's tagline 'Knock Out or Tap Out, Either Way, We'll Take You Out' was born.
To date, Hybrid Yaw Yan fighters are making their mark in MMA tournaments all over the country (URCC, Fearless Fighting Championship). Big name fighters like Earl 'The Beast' Uy,
Vicente 'The Slayer' Pajaro, and Jerry 'The Destroyer' Legaspi are just a few players you ought to watch out for. With the advent of Hybrid Yaw Yan, the Philippine Mixed Martial Arts scene
has definitely become more exciting and worthwhile.
Thanks to:
*Hybrid Yaw-Yan: Team Kobayashi Site - http://hybridyawyanmma.multiply.com
First of all, i-define muna natin ang Yaw-Yan.
Ang Yaw-Yan, pina-ikling tawag sa "SaYAW ng KamataYAN"(Dance of Death), ay isang Filipino na Martial Art na ipinalawig ni Napoleon Fernandez, na tubong Quezon Province. Siya ay isang All-Asian and Far-East Kickboxing Champion.
Ang Yaw-Yan ay isang uri ng kickboxing, ngunit may ilang galaw ito na naiiba sa ilang martial art sa ibang parte ng mundo. Pababa kadalasan ang galaw ng mga sipa nito(downward motion, hip-torquing). Maaari din makatama ang Yaw-Yan fighters mula sa malalayong distansya.
Na-define na natin ang Yaw-Yan, ano naman ang Hybrid Yaw-Yan?
*1998 marked the beginning of Hybrid Yaw Yan MMA, a martial art form based on traditional Yaw Yan. Building on the foundations and principles of Yaw Yan, Hybrid Yaw Yan integrates
different maneuvers and techniques which include grappling, wrestling, and unorthodox strikes and other submission tactics. Founded by Master Nap's pupil Sir Henry Yap Kobayashi,
the first Hybrid Yaw Yan fighters emerged and went on to win many tournaments and competitions (Allan Co, Christian Wong, Louie Yap). During their debut in the Mixed Martial Arts scene, the three fighters won by Tap Out and Knock Out. Hence, Hybrid Yaw Yan's tagline 'Knock Out or Tap Out, Either Way, We'll Take You Out' was born.
To date, Hybrid Yaw Yan fighters are making their mark in MMA tournaments all over the country (URCC, Fearless Fighting Championship). Big name fighters like Earl 'The Beast' Uy,
Vicente 'The Slayer' Pajaro, and Jerry 'The Destroyer' Legaspi are just a few players you ought to watch out for. With the advent of Hybrid Yaw Yan, the Philippine Mixed Martial Arts scene
has definitely become more exciting and worthwhile.
Thanks to:
*Hybrid Yaw-Yan: Team Kobayashi Site - http://hybridyawyanmma.multiply.com
The Chosen Martial Art
Aikido, Judo, Kendo, Jiu-jitsu, Capoeira, Taekwondo, Karate, Ken-po at Muay Thai.
Ilan sa mga examples ng mga martial art na nabasa ko sa internet, libro at mga flyers sa mga gym. Pero may isang martial art ako na natipuhan sa lahat. Hindi kasi ko kasi madalas itong marinig sa mga kakilala ko, o sa mga kwentuhan. Ito ay ang Hybrid Yaw-Yan.
Sa totoo lang, hindi talaga Hybrid Yaw-yan ang papasukan kong martial art sa simula pa lang. Naisip ko lang yung practicality ng sasalihan kong martial art. At ito ang ilang rason. Una, kung applicable ba ito sa pang araw araw na pamumuhay ko. Naisip ko lang na e kung magkagipitan sa isang holdap o makikilan ako, maaari ko bang gamitin yung martial art na natutunan ko kahit pang self defense man lang? Pangalawa, katulad ng sinabi ko sa taas, practicality. Membership din ang isa kong consideration sa pagpili. Baka naman mamulubi ako sa pagsali. Dapat yung reasonable na presyo lang. Yung kaya ng isang young professional. Pati pa pala yung equipment na gagamitin. Nakapagtanong ako minsan sa isang dojo, na umaabot nang P12,000-20,000 ang isang set ng equipment na kailangang gamitin sa lessons! Masyadong mahal! Kaya nung nalaman ko yun, potcha, hindi na lang! Yung pangatlong rason, medyo personal. Ayaw ko kasi yung isang sport na medyo sikat, yung tipong alam at kilala na ng lahat. Gusto ko yung medyo underground, kung hindi man, emerging palang. Pero nirerespeto ang mga manlalaro nito. At least, pag sumikat yun, may lamang ka na sa iba.
Kaya iyon, ang rason ng aking pagsali sa Hybrid Yaw-yan.
Ilan sa mga examples ng mga martial art na nabasa ko sa internet, libro at mga flyers sa mga gym. Pero may isang martial art ako na natipuhan sa lahat. Hindi kasi ko kasi madalas itong marinig sa mga kakilala ko, o sa mga kwentuhan. Ito ay ang Hybrid Yaw-Yan.
Sa totoo lang, hindi talaga Hybrid Yaw-yan ang papasukan kong martial art sa simula pa lang. Naisip ko lang yung practicality ng sasalihan kong martial art. At ito ang ilang rason. Una, kung applicable ba ito sa pang araw araw na pamumuhay ko. Naisip ko lang na e kung magkagipitan sa isang holdap o makikilan ako, maaari ko bang gamitin yung martial art na natutunan ko kahit pang self defense man lang? Pangalawa, katulad ng sinabi ko sa taas, practicality. Membership din ang isa kong consideration sa pagpili. Baka naman mamulubi ako sa pagsali. Dapat yung reasonable na presyo lang. Yung kaya ng isang young professional. Pati pa pala yung equipment na gagamitin. Nakapagtanong ako minsan sa isang dojo, na umaabot nang P12,000-20,000 ang isang set ng equipment na kailangang gamitin sa lessons! Masyadong mahal! Kaya nung nalaman ko yun, potcha, hindi na lang! Yung pangatlong rason, medyo personal. Ayaw ko kasi yung isang sport na medyo sikat, yung tipong alam at kilala na ng lahat. Gusto ko yung medyo underground, kung hindi man, emerging palang. Pero nirerespeto ang mga manlalaro nito. At least, pag sumikat yun, may lamang ka na sa iba.
Kaya iyon, ang rason ng aking pagsali sa Hybrid Yaw-yan.
Subscribe to:
Posts (Atom)